Popularny "żółtek", czyli elektryczny zespół trakcyjny EN57 był produkowany we Wrocławskich zakładach "Pafawag" przez 32 lata (1961-1993) i trafił na polskie tory w 1429 egzemplarzach.
Przeznaczone do niskoperonowej komunikacji podmiejskiej zestawy składają się z trzech wagonów (dwóch sterowniczych i jednego silnikowego) połączonych ze sobą tzw. krótkim sprzęgiem Scharfenberga, nierozłączalnym w warunkach eksploatacyjnych, oraz przejściem dla pasażerów. W każdym z wagonów pojedynczej jednostki znajdują się 3 przedziały ze środkowym przejściem między siedzeniami. Są one rozdzielone dwoma przedsionkami - każdy z parą rozsuwanych automatycznie drzwi o napędzie pneumatycznym. Ich pojemność to 216 miejsc, natomiast prędkość konstrukcyjna - 110 km/h.
Pierwsza partia jednostek (numery z zakresu 001-130, lata produkcji 1961-1965) posiadała dwa przedziały pierwszej klasy w środkowym wagonie, w kolejnych pojazdach występowała już tylko klasa druga. W 2006 roku w trakcie napraw rewizyjnych w ZNTK Mińsk Mazowiecki, w 40 jednostkach zabudowano jeden przedział 1 klasy w członie "rb". W PR Szczecin otrzymały je zestawy EN57-928, 957 (przekazana z PR Katowice), 1538, 1539, 1779, 1787 i 1952 (przekazana do PR Katowice). Jednostkom bez 1 klasy przydzielono numery od 601 wzwyż, kończąc partię numerem 1825 w roku 1991. W trakcie produkcji jednostki przechodziły różne modyfikacje, EN57-1113 była ostatnią, która posiadała fabrycznie ryflowane pudło. W roku 1988 zbudowano 3 sztuki pojazdów z rozruchem tyrystorowym, oznaczone typem 5BT/6BT i numerami 2001-2003, które te ze względu na wysoką zawodność przebudowano 8 lat później na jednostki z klasycznym rozruchem i nadano im numery z zakresu 1826-1828. W 1990 rozpoczęto produkcję pojazdów ze zmienioną ścianą czołową, na której zamiast 3 pojawiły się 2 okna, zmieniono też układ kabiny i przedziału dla podróżnych z większym bagażem. Jednostki te oznaczono numerami od 1900 do 1953 nadając im typ 5Bm/6Bm. EN57-1953 był ostatnim wyprodukowanym egzemplarzem, przydzielono go do lokomotywowni Szczecin Wzgórze Hetmańskie, gdzie stacjonuje do dnia dzisiejszego. Różne człony z kasowanych jednostek posłużyły do złożenia pojazdów serii EN71, a także kilku całkowicie nowych sztuk EN57 oznaczonych numerami 201-2
